Cebrail aleyhisselam cehennemi anlat

Taberanî'nin rivayetine göre bir gün Cebrail (A.S.) her zamankinden
baska bir saatte Peygamber'imize (S:A:V) gelir. Peygamber'imiz
(S.A.V) onu karsilayarak;

«Ya Cebrail, niye senin cehreni solgun görüyorum» diye sorar.
Cebrail (A.S): «Eger ALLAH (C.C) cehennemin körükleri hakkinda sana
bilgi vermemi emretmeseydi, gelecek degildim» der.

Peygamber'imiz (S.AV) ona: «Yâ Cebrail, bana cehennemi anlat» der.
Cebrail (AS) söyle cevap verir: «ALLAH (C.C), cehennemin bin yil
boyunca yakilmasini emretti. Bin yil yakildi, sonunda agardi.
Arkasindan bin yil daha yanmasini emretti, sonunda kapkara kesildi.

Simdi o kapkaradir, ne kivilcimi isik saçar ve ne de yalazi söner.
Seni hak üzere elci olarak gönderen ALLAH'a (C.C) yemin ederim ki,
cehennemde igne deligi kadar bir delik açilsa dagilacak olan yüksek
hararetten dolayi yeryüzünün bütün canlilar kavrularak ölürdü.

Seni hak üzere elçi gönderen ALLAH'a (C.C) yemin ederim ki, cehennem
bekçilerinden biri dünya halkina görünse yüzünün çirkinligi ve
kokusunun agirligi yüzünden bütün yer yüzü halki ölürdü. Seni hak
üzere elci gönderen ALLAH'a (C.C) yemin ederim ki. ALLAH'in (C.C)
Kur'an'in tanittigi cehennem zincirinin bir halkasi yeryüzü
daglarina konsa dag yarilir ve yerin merkezine ininceye kadar
durmazdi.

Bunun üzerine Peygamber'imiz (S.AV) «Yeter, ya Cebrail! Yoksa kalbim
duracak ve ölecegim» der.

Bu sirada Peygamber'imiz S:A:V) Cebrail'in agladigini görür.
Ona: «Ya Cebrail, ALLAH (C.C) katinda sahip oldugun mertebeye ragmen
sen de agliyorsun» der. Cebrail (A.S) O'na söyle cevap verir: «Niye
aglamayayim? Asil benim aglamam lâzim. Cünki belki ALLAH'in (C:C)
bilgisine göre bu günkü mevkiimden baska bir mertebedeyim. Belki
meleklerden biri iken Iblisin tâbi tutuldugu imtihanin bir benzerine
ben de tâbi tutulurum. Bilmiyorum, belki de Harut ile Marufun
baslarina gelenler benim de basima gelir.»

Bunun üzerine ikisi de aglamaya baslarlar, göz yaslari akarken «Ya
Cebrail ve ya Muhammed! Ulu ALLAH her ikinizi âsi olmak
tehlikesinden emin kilmistir» diyen gizli bir ses duyarlar.

Sesi duyunca Cebrail (AS) göge yücelir. Peygamber'imiz de (S:A:V)
disarıya çikar. Yolda Ensardan gülen, oynayan bir gurup ile
karsilasir. Onlara der kî: «cehennem ardinizda iken gülüyor
musunuz?! Benim bildiklerimibilseniz, az güler, cok aglar,
girtlaginizdan ne yemek ve ne de su geçmez, yüksek tepelere çikarak
yüksek sesle ALLAH'a (C:C) yakarirdiniz.»

Bu sirada; «Ya Muhammed, kullarimi umutsuzluga düsürme. Ben seni
zorluk gösterici olarak degil, müjdeleyici olarak gönderdim» diye
bir nida gelir.

Bu nidayi duyunca Peygamber'imiz (S:A:V)«Dogru olun ve ALLAH'a (C:C)
yaklasin» diye buyurur.

Imami Ahmed´in rivayetine göre Peygamber'imiz (S:AV) Cebrail'e (AS):

«Niye hiç bir zaman Mikâil'i (AS)gülerken görmüyorum?» diye sorar.
Cebrail de (AS) O'na: «Mikâil, cehennem yaratilaliberi hiç gülmüs
degil» diye cevap verir.

ALLAH'ım Kabir azabından cehennemin azabından ve kıyametin
şiddetinden sana sığınırız..
Vay halimize !!!!